İzmir - Ege
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Klasik Arkeoloji Anabilim
Dalında 21 Şubat 1995de yüksek lisans öğrencisi olarak tez
savunmamı yapmak üzere, üç arkeoloji doçentinden oluşan jüri önünde
hazır bulundum. Jüri üyeleri bir saat süren sınav sonunda,
hazırlamış olduğum ve aşağıda da ilk önsözüyle birlikte sunulan
Phokaia Erken Roma Dönemi Pişirme Kapları başlıklı çalışmamı
oybirliğiyle başarılı buldu. 1990 yılından sözü edilen sınava kadar
geçen süre içinde hiç ara vermeksizin Phokaiadaki arkeolojik
kazılarda ele geçen keramikleri incelemiş, önce 1991de lisans
diplomam için bir tez çalışması tamamlamış ve en sonunda yüksek
lisans tezimi ve bu sınavı vererek mesleki alanda bir tür uzmanlık
belgesi anlamını da gelen yüksek lisans diplomamı almaya hak
kazanmıştım. Bunun kadar benim açımdan bir başka önemli şey, öğrenci
ve arkeolog olarak hiçbir ekonomik beklentim olmadan yıllarımı
verdiğim Phokaia Antik Kenti kazılarıyla ilgili olarak yaptığım
bilimsel çalışma, bizzat tez danışmanım da
olan kazı başkanı ve yukarda belirtilen tez
savunmasında jüri üyesi olan bilim adamları tarafından da tescil
edilmişti; mutluydum. Bundan sonraki planım, mümkünse doktora
çalışması olarak, incelenen malzeme ve tipler anlamında çalışmamı
genişletmek, en nihayet kitap olarak yayınlamak için elimden geleni
yapmaktı.
Aslında yukarıdaki paragrafta
anlatılanları da ele alan bu çalışmaya ilişkin bir önsözü daha tezi
tamamladığım zaman yazmıştım. Eğer her şey planladığım gibi normal
yolunda ilerleseydi uzun uzadıya yenisini yazmam gerekmeyecekti;
fakat bu böyle olmadı. Yüksek lisans savunmamın ardından dil
öğrenimi ve doktora çalışması için gittiğim Almanyadan, iki yıl
geçtikten sonra Foçaya bir ziyaret için uğradığımda tezime ait bir
bölümün, İzmir Müzesinde çalışan Arkeolog Suzan Özyiğit (bundan
sonra S.Ö.) tarafından iznim ve haberim olmadan yurt dışında
bulunmam fırsat bilinerek, olduğu gibi Antik & Dekor (Sayı 41,
İstanbul 1997) adlı dergide kendi adıyla yayınlatılmış olduğunu
gördüm. Tez danışmanım Doç. Dr. Ö. Özyiğitin (şimdi Prof.) de eşi
olan şahıs, bu dergiden nüshaları tanıdık çevrede dağıtmış ve bu
çalışmayı kendinin yaptığını söylemişti. Telefonla yaptığım
görüşmelerde bana da ısrarla bu yazıyı kendinin yazdığını iddia
ediyordu. Sabık tez danışmanım olayı ilk başlarda sessizlikle
karşılamış, ancak söz fırsatı bulunca da büyük arkeolog olsaydın da
(çalışmayı) kendin yayınlasaydın ya da zaten sınırlı nüshada yayın
niteliği taşıyan bana ait yüksek lisans tezi için yayın hakkını
sana vermedim! diyerek kendi yaklaşımını ortaya koymayı ihmal
etmemiştir. Bu durumda konuyla ilgilenenleri aydınlatmak
gerekmekteydi.
Yukarıda sözü
edilen ve ilgili şahıs tarafından çalınan bölüm, tezimin 9. ve 25.
sayfaları arasında yer almaktadır ve başlığı Grekler'de Mutfak
Kültürü dür. Bölüm 9 ve 10. sayfalardaki bir giriş ile A -
Beslenme Alışkanlıkları, B - Mutfak Mekanı, C -
Mutfak Eşyaları alt başlıklarından oluşmaktadır. Ayrıca tezin
102den 122ye kadar olan dipnotları da bu bölüm dahilindedir.
S.Ö.
bölüme ait ana başlığı Hellen - Roma Mutfak Kapları, alt
başlıklardan ilkini kaldırıp devamını Mutfak Alanı ve Mutfak
Eşyası olarak değiştirmiştir. Tez çalışmasında 9. ve 10.
sayfada görülen bölüm girişi ve 17. sayfadaki Foçalıların ilk
çağdaki beslenme olanaklarıyla ilgili değerlendirme ve dipnotlar adı
geçenin kendi adıyla yayınlattığı yazıdan çıkarılmıştır. Suzan
Özyiğit, tez çalışmamızın genelinde geçen Grek, Grekler sözcükleri
yerine Antik & Dekor daki yazıda Hellen, Hellenler
sözcüklerini kullanmıştır.
S.Ö.
dergideki yazıya 12 adet fotoğraf eklemiş, bunun yanında
yanlışlıklara düşme pahasına tezde Grek alfabesiyle yazılmış kimi
sözcüklerin transkripsiyonunu yapmayı denemiş ya da
transkripsiyonunu yapmaya cesaret edemediği diğer sözcükleri
metinden çıkarma yolunu tercih etmiştir.
Temennimiz
yukarda kısaca anlatmaya çalıştığımız vahim durumların tekrar
yaşanmamasıdır. Ancak bunun önüne geçmenin bir yolunun da benzeri
durumların en azından arkeoloji ile uğraşanlara ve yayıncılara bir
şekilde duyurmaktan geçtiği açıktır. Tabi burada şunu da göstermek
istemekteyiz ki, Internet sayesinde çok fazla masraf ve sözde büyük
arkeolog olmadan yayın yapmak, hatta kağıt üzeri yapılabilecek
yayından çok daha geniş bir kitleye ulaşmak işten bile değildir.
Akademik çevrede bulundukları pozisyonlar sırf yayıncılarla daha
yakın olma imkanı verdiği için başkasına ait çalışmaları utanmadan
kendisininmiş gibi yayınlatan ahlaksızların saltanatı böylece sona
ermiştir. Bu inançla, yürütmekte olduğum güncel çalışmalardan vakit
yaratabildiğim ölçüde konuyla ilgili ayrıntıları ve takip eden
olaylar zincirini belgelerle tek başına ayrıca ele alıp tez
çalışmamın diğer bölümleriyle birlikte ilginize sunmaya devam
edeceğim.
İstanbul Cumhuriyet Savcılığı
Basın Bürosu Sayın Makamına
Dosya No: 1997/289 Mv.
MÜŞTEKİ: Ahmet AYDEMİR
SANIKLAR: 1-) Suzan ÖZYİĞİT
2-) Ömer ÖZYİĞİT
3-) Emel BUDAK
BİLİRKİŞİ RAPORU
TALİMAT: Başsavcılık Basın
Bürosunun tensipleriyle, şikayet konusu olayda 5846 sayılı yasaya
muhalefet olup olmadığı hususunun incelenmesi, bilirkişiye görev
olarak tevdi edilmiştir.
İ N C E L E M E :
Şikayet:
Şikayetçi vekilinin 27.11.1997 havale tarihli
dilekçesinde özetle: A.Aydemirin Ege Üni.Sosyal Bil. Ens. Arkeoloji
ve Sanat Tarihi Ana bilim dalında yüksek lisans eğitimi gördüğü,
sanıklardan suzan özyiğitin eşi olarak diğer sanık ömer Özyiğitiin
danışmanlığında Phokaia Kazılarına katıldığını ve yüksek lisans
tezini Phokaia Erken Roma Dönemi pişirme Kapları üzerine
hazırlayarak jüriye sunduğu, tezinin başarılı olarak kabul gördüğü,
ancak, sanıklardan S.Özyiğitin izinsiz olarak tezin bir bölümünü,
başlığını değiştirerek ve bazı ilaveler yaparak Antik Dekor
dergisinde kendi imzası ile yayınladığı, yapılan uyarılara rağmen
sonuç alınamadığı, Fikir ve Sana Eserleri Yasasına aykırı hareket
edildiği,sanıkların cezalandırılması gerektiği,
öne sürülmüştür.
Savunma:
-Sanık Emel Budak: 17.12.1997 tarihli,
savcılık basın bürosunda alınan ifadesinde özetle; sanıklardan
S.Özyiğitin makalesini, kendi çalışmalarına güven duydukları için
yayınladıklarını, yazının sonradan A.Aydemire ait yüksek lisans
tezinden alıntı olduğunu öğrendiklerini, tezin yayınlanmadığı için
durumu bilmediklerini, yayınlanmadığı için de telif hakkı
bulunmadığını, kasıtlı hareket etmediklerini açıklamıştır.
-Sanık Ömer ÖZYİĞİT: Ege Üni.edebiyat
Fak. Dekanlığının açtığı soruşturmada sanığın 20 Şubat 1998 tarihli
yazılı ifadesinde özetle; eşi diğer sanık Suzan ÖZYİĞİTe Ahmet
AYDEMİRin tezi hakkında bilgi ve fotograf vermediğini, fotografları
yayın hakkının Suzan ÖZYİĞİTe ait olduğunu, tezin ilgili olduğu
kazı için kendisinin yetkili olduğunu, yasa gereği kazı malzemeleri
yayın hakkının kendisinde bulunduğunu, Ahmet AYDEMİRe yayın hakkı
verilmediğini, üstelik tezin alındığı öne sürülen Greklerde Mutfak
Kültürü başlıklı bölümün eser niteliğinde bulunmadığı için Fikir ve
Sanat Eserleri Yasaına aykırı olmadığını bildirmiştir.
-Sanık Suzan ÖZYİĞİT: Savcılık
bürosundaki 04.03.1998 tarihli ifadesinde özetle; şikayete konu olan
tezdeki bilgilerin aslında eşine ait olduğunu, alındığı ileri
sürülen teze ait bölümün eser niteliğinde olmadığını, yazdıklarının
bilinen şeyler olduğunu, tezden istifade etmesine gerek olmadığını,
çünkü kendi bilgilerinin yeterli olduğunu savunmuştur.
Sanık vekilinin tarihsiz dilekçesinde de
aynı hususlara değinildiği ve diğer sanık Ömer ÖZYİĞİTin üniversite
soruşturmasında dayandığı yasal gerekçelere burada da yer verildiği
görülmüştür.
Sanık ömer ÖZYİĞİTin disiplin cezasına
çarptırılmasına gerek olmadığı yolundaki Edebiyat Fakültesi Yönetim
Kurulu kararı da dosyaya ibraz edilmiştir.
DEĞERLENDİRME:
1-Eser Sahipliği: Şikayete konu olan
yüksek lisans tezi, bilim adamlarından oluşan jüri tarafından
başarılı bulunmuştur. Her ne kadar tezin özgün olmadığı yönünde
savlar ileri sürülmüşse de, 5846 sayılı yasanın 2.madesinde yer alan
bilim eseri niteliğinde bir çalışma görüntüsünün ötesinde yasanın
aradığı sahibinin hususiyeti şartı, dosyadaki ilgili bölüm
örneğinde görülebilmektedir.
Sahibinin özelliğini yansıtan bilim
eseri, 5846 sayılı yasanın koruması altındadır. Koruma için bir
başka koşul da eserin alenileşmesidir. Tez, yayınlanmamış olsa bile,
üniversite kütüphanesinde herkesin bilgi ve istifadesine sunulmuştur.
Bu da koruma için yeterlidir. Aslında, eserin aleniyeti(açıklanması),
eserin niteliğinde bir değişiklik yapmaz, açıklanmamış bir eser de,
mutlak bir hakkın konusu olabilir.
Kazılarda bulunan eserlerin yayın
hakkının 5846 sayılı yasa açısından Kültür ve Tabiat Varlıklarını
Koruma Kanununun 43. Maddesi gereği kazı, sondaj ve araştırma izni
alan kurumlar adına kazı, sondaj ve araştırmaları fiilen idare
edenlere ait olması, bu konuda araştırma ve inceleme yazısı
yazanların haklarının korunmaması anlamına gelmez.
2-Sanıklardan Suzan ÖZYİĞİTin şikayetçi
eser sahibi A.AYDEMİRin tezinden alıntılar yapması, bu sanık
açısından 5846 sayılı yasanın ihlali niteliğinde görülmüştür; ihlal
edilen manevi ve mali fikri haklar açısından anılan yasanın 71/3 ve
72.maddeleri gereği işlem yapılması gerektiği görüş ve kaanatine
varılmıştır. Yüksek takdirlerinize sunulur. Bilirkişi Prof.Dr.Ünal
EMİROĞLU
DURUŞMA ZABITLARI:
15.06.1999 tarihli celse zaptı:Müdahil vek.Av.İ.AYDEMİR geldi.
Aç.dur.başla. Müdahilin hazırladığı Yük.Lis.Tezi ile ilgili
C.Savcılığına yazılan tezkereye cevap var. A.AYDEMİRin hazırladığı
tezin tasdikli örneğinin gönderildiği görüldü. Okundu dos.kondu.
Müd.Vek.soruldu. Dosya üzerinde bili. İncelemesi yapılsın dedi.
G.D.Talep gibi. 1-C.Savcılığına yazılacak bir tezkereyle İst.Üni.
Arkeoloji bölümünden Erken Roma Dönemiyle ilgili uzman olan 2
kişilik bir bilirkişi istenmesine, liste geldiğinde mahkemenin
seçeceği hukukçu bilirkişi ile birlikte dosya bilirkişilere tevdi
edilerek sanıkların yayınladığı makale ile müdahilin yük.lis.tezi
karşılaştırılarak müdahil aleyhine müdahilin fikri haklarına
tecavüzde bulunup bulunmadığı başka bir anlatımla 5846 sayılı kanunu
71/1 3 son, 72/1-son maddeleri bakımından suçun oluşup
oluşmadığının tespitinin istenmesine, 2-bu sebeple yargılamanın
05.10.1999 günü saat 11.00e bırakılmasına k.v. 15.06.1999 NOT: Bu eski hakimin verdiği bir karar bu karardan
sonra hakim değişikliği gerçekleşmiştir.
19.04.2000 tarihli celse zaptı:Müd.vek.geldi.açık duruşmaya devam olundu. Bilirkişi
listesinin geldiği görüldü. Biz bu bilirkişilerin içine bir de
hukukçu bilirkişi alınmasını istiyoruz dedi. G.D. İstem gibi:
dosyanın Erken Roma dönemiyle ilgili bildirilen bilirkişilere
tevdine, 2.Diğer hususların daha sonra düşünülmesine,
3-yargılamanın...... Karar verildi .
KANUN MADDELERİ
FSEK 71.madde:
Bu kanunun hükümlerine aykırı olarak kasten:
1-alenileşmiş olsun veya olmasın, eser sahibi veya
haleflerinin yazılı izni olmadan bir eseri umuma arz eden veya
yayımlayan,
2.sahip veya halefinin yazılı izni olmadan, bir esere
veya çoğaltılmış nüshalarına ad koyan, 3.başkasının eserini kendi
eseri veya kendisinin eserini başkasının eseri olarak gösteren veya
15.mad.2.fık.hükmüne aykırı hareket eden,
4.32,33,34,35,36,37,39,40.mad.lerdeki hallerde kaynak
göstermeyen veya yanlış kifayetsiz veya aldatıcı kaynak gösteren,
Kişiler hakkında üç aydan üç yıla kadar hapis ve
300milyondan, 600milyona kadar ağır para cezasına hükmolunur.
FSEK 72.madde:Hak sahibinin yazılı izni olmaksızın, bu kanuna
aykırı olarak kasten:
1.Bir eseri herhangi bir şeklide işleyen
2.Bir eseri herhangi bir şekilde çoğaltan
3.Bir eser veya işlenmelerinin kendi tarafından
çoğaltılmış nüshalarını satan veya satışa veyahut tedavüle arz eden,
4.Bir
eseri veya işlenmelerini temsil veya teşhir eden yahut umumi
yerlerde gösteren veya radyo yahut buna benzer vasıtalar ile yayan,
5.Bir eseri veya işlenmelerini kiralayan,
6.Eser sahibinin izni olmadan yapılan nüshaları ithal
eden,
Kişiler hakkında üç aydan bir yıla kadar hapis ve 300
milyondan, 600 milyona kadar ağır para cezasına hükmolunur.